Voor sommige mensen is solidariteit een tweede natuur. Zij kunnen niet lijdzaam toezien wanneer zij geconfronteerd worden met een realiteit die hen schokt of in opstand brengt. Marie is een van die burgers die hun engagement tot in het diepst van hun wezen beleven en die besloten hebben niet passief te blijven tegenover de onrechtvaardigheden van onze maatschappij.

Voor dit vierde nummer van de Schaarbeekse Colibri maken we kennis met Marie Gervais en haar inzet en solidariteit met de minstbedeelden via de vereniging "Cuistots Solidaires".

Het burgercollectief Cuistots Solidaires werd in 2015 opgericht, op initiatief van Claudio Guthmann. Deze vereniging heeft zich ten doel gesteld een beetje troost te bieden aan de vluchtelingen en migranten die in het Maximiliaanpark kamperen. Aanvankelijk beperkte het collectief zich tot het uitdelen van warme dranken op het terrein, maar al snel breidde zijn actie zich uit. Vandaag is Cuistots Solidaires gestructureerd als een VZW en deelt zij verschillende keren per week een maaltijd uit aan meer dan 300 mensen in het Baity-centrum van het Rode Kruis langs het kanaal, en in een centrum in Molenbeek.

In 2017 trad Marie toe tot de vereniging: "Ik kwam 's ochtends om 6.45 uur aan op het Noordstation en deelde het ontbijt uit tot 8.30 uur, daarna vertrok ik naar mijn werk. Het collectief werkt als een bijenkorf: de vrijwilligers zijn verdeeld in kleine groepen en iedereen draagt bij.Er zijn de ophalers, die langs de winkels gaan om het onverkochte voedsel op te halen, de koks die de broodjes klaarmaken, de transporteurs die het voedsel naar de verschillende uitdeelpunten brengen, en de mensen die de maaltijdpakketten of warme maaltijden uitdelen.

Marie is zich al lang bewust van de vluchtelingenproblematiek: "Engagement en solidariteit maken deel uit van mijn familie-DNA, en ik heb er mijn beroep van gemaakt". Op de vraag hoe zij het Belgische migratiebeleid ziet, antwoordt zij: "Ons land neemt een hypocriete houding aan in deze kwestie. Opeenvolgende politici nemen hun verantwoordelijkheid niet, zij doen het minimum en stellen zich tevreden met het afschuiven van de verantwoordelijkheid om bepaalde mensen "gerust te stellen". Ik vind deze houding schandalig, oneerlijk en onverenigbaar met een rijk land als het onze. Er is een totaal gebrek aan moed. Gelukkig is er in België een echte solidariteitsbeweging, gedreven door burgers. Er zijn velen van ons die willen dat er dingen veranderen."
"Het is belangrijk voor mij om politiek engagement te belichamen via concrete acties en bruggen te slaan tussen de politiek en het maatschappelijk middenveld."

Wij kunnen allemaal dingen veranderen op ons eigen niveau en naar onze eigen capaciteiten. Voor Marie "moet je de moed hebben om uit je comfortzone te stappen, je mouwen op te stropen en aan de slag te gaan". Zo zijn er tal van platforms die op zoek zijn naar vrijwilligers om solidaire daden te verrichten, zoals www.bxlrefugees.be, doucheflux (dat hygiëne en eerste levensbehoeften aanbiedt) Solidare-it (dat mensen in nood in contact brengt met buren die kunnen helpen), La Porte d'Ulysse, of de operatie Thérmos, die elke avond maaltijden uitdeelt in het station Botanique